สายตาของเตนล์มองเพดานห้องอย่างเหม่อลอย ร่างกายเกร็งกระตุกเป็นระยะ
เมื่อถูกคนบนร่างแกล้งด้วยการจงใจใช้ฟันครูดกับยอดอกที่เริ่มตั้งชัน
พร้อมกับใช้ลิ้นเลียไปรอบๆฐาน
“อึ้ก!! ฮือ ยองโฮ”
เผลอครางเรียงชื่ออีกฝ่ายออกมาเมื่อยองโฮใช้อีกมือสัมผัสกับอกอีกข้างที่ยังว่าง
ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ตีรวนขึ้นมาทำให้เตนล์ใช้มือจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความอึดอัดจนเส้นเลือดขึ้นหลังมือเป็นเส้น
“ไม่เกร็งสิ นี่เราเพิ่งจะเริ่มเองนะ”
ยองโฮละจากการเล่นสนุกด้านล่าง ผละขึ้นมาปลอบขวัญเด็กที่เริ่มขวัญเสีย
สภาพของเตนล์ตอนนี้
ยิ่งทำให้ยองโฮต้องใช้ความอดทนอย่างมากที่จะไม่เผลอรุนแรงกับอีกฝ่าย
ยิ่งเตนล์ดูน่ารังแกมากเท่าไหร่
ก็เหมือนยิ่งปลุกสัญชาติญาณดิบในตัวยองโฮมากขึ้นเท่านั้น
“อยากให้หยุดไหม”
ยองโฮถาม พร้อมกับใช้มือสัมผัสไปยังกลุ่มผมสีดำของเพื่อน
ฝ่ามือใหญ่ลูบไปมาก่อนจะปัดปอยผมที่เกะกะตรงหน้าผากให้พ้นทาง
“นายก็รู้…เราทั้งคู่มากไกลเกินกว่าจะหยุด”
เตนล์ตอบพร้อมกับเผลอเบือนสายตาหนีโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าจากยองโฮที่ส่งมา
“งั้นทำต่อนะ”
ทันทีที่ได้รับคำอนุญาตจากเจ้าตัว
ยองโฮก็ก้มลงจูบปลอบขวัญ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเตนล์ เขาสัมผัสได้ว่าเตนล์กำลังกลัว
เหมือนว่าเตนล์จะเป็นนักเรียนที่เรียนรู้ได้ค่อนข้างไว ถ้าเทียบกับครั้งแรก
ครั้งที่สอง จนถึงครั้งนี้
เตนล์สามารถตอบโต้เกมจูบที่ยองโฮเป็นผู้ชักนำได้อย่างสมน้ำสมเนื้อและร้อนแรงไม่แพ้กัน
มือของยองโฮเคลื่อนลงต่ำ
จัดการปลดตะขอพร้อมรูดซิป กางเกงของเตนล์ ในขณะที่เจ้าตัวยังไม่รู้ตัว โดยที่ทั้งสอง
ยังคลอเคลียแลกสัมผัสในเกมจูบอย่างไม่ห่าง
กระตุกเพียงนิดเดียว กางเกงขายาวของเตนล์ก็ร่นลงมากองอยู่ตรงสะโพก
ออกแรงดึงเพิ่มอีกเพียงนิดหน่อยก็หลุดติดมือออกมา
“ผอมลงอีกแล้วเหรอ
กางเกงหลวมเชียว” ยองโฮถามชิดริมฝีปากที่เริ่มเจ่อของเพื่อน
“สังเกตด้วยรึไง”
“เผื่อจะไม่รู้นะ
ไม่ว่านายทำอะไร ไม่เคยพ้นสายตาฉัน”
ยองโฮไม่ปล่อยให้เสียเวลา
ทันทีที่กำจัดกางเกงให้พ้นทางได้ เขาแกล้งใช้มือปัดผ่าน
ส่วนที่เริ่มพองขยายจนเต็มกางเกงชั้นในของเตนล์
“ไม่เอา
อย่าแกล้งกันสิ” เตนล์ร้องขอ เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูสนุกเหลือเกินของยองโฮหลังจากแกล้งเขาสำเร็จ
“แล้วอยากให้ฉันทำอะไรล่ะหืม” ยองโฮถามกลับอย่างเอ็นดู
นานๆจะเห็นเตนล์ในเวลาแบบนี้ มันยิ่งดูทำให้น่าแกล้งเข้าไปใหญ่
“ต้องการยองโฮ
เตนล์ต้องการของยองโฮ”
“ใจร้อน
ก็รู้นี่ถ้าไม่เตรียมตัวก่อนนายจะเจ็บมาก” ยองโฮดุอย่างไม่จริงจัง
ทั้งที่ใจจริงเขาก็ยินดียิ่งที่จะทำตามคำขอของเตนล์ แต่ถ้าทำแบบนั้น
เตนล์คงจะเจ็บมาก
เขาไม่อยากให้ครั้งแรกของเขากับเตนล์ต้องเป็นแบบนั้น
ยองโฮถอดปราการชิ้นสุดท้ายออก
พร้อมกับใช่ฝ่ามือสัมผัสเอ็นร้อนที่ขยายขนาดจนเต็มฝ่ามือของเขา มือใหญ่กำรอบก่อนที่จะเริ่มขยับขึ้นลงเป็นจังหวะโดยใช้หัวแม่มือกดเน้นที่ส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำซึมออกมา
“อึ้กก อ่า เร็วอีก”
ทันทีที่ยองโฮเริ่มขยับมือ เตนล์ก็เผลอขอร้องอย่างลืมตัว
ไม่เหมือนกัน
มือของตัวเองกับมือของยองโฮเวลาสัมผัสตรงนั้น ความรู้สึกมันต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ความรู้สึกใกล้ถึงฝั่งฝัน
ทำให้เตนล์เผลอกัดริมฝีปาก
“อย่ากัดปากสิ
เดี๋ยวปากเป็นแผลนะ รู้สึกยังไงก็ร้องออกมา”
ยองโฮบอกกับเตนล์พร้อมกับเร่งมือขยับเป็นจังหวะเร็วขึ้นกว่าเดิม
ไม่นานเตนล์ก็ปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของยองโฮ ยองโฮเอื้อมมือไม่หยิบทิชชู่ในลิ้นชักหัวเตียงมาเช็ดมือ
ก่อนที่จะหยิบกระปุกวาสลีนออกมา
“อันนี้คงจะพอแทนกันได้
พอดีว่าห้องเราไม่มีเจลหล่อลื่น ไม่คิดว่าจะได้ใช้”
ยองโฮใช้นิ้วทั้งสาม
ป้ายลงไปในกระปุกปิโตรเลียมเจลเพื่อใช้เป็นสารในการช่วยหล่อลื่น
ดันนิ้วแรกเข้าไปยังช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมาก่อนของเตนล์
“ไม่เกร็งนะครับ”
เอ่ยอย่างปลอบขวัญเมื่อคนเก่งของเขาเริ่มเกร็งอีกแล้ว
นิ้วของยองโฮเริ่มขยับให้ช่องทางปรับสภาพได้
ก่อนที่จะหมุนวนเพื่อนหาจุดที่ทำให้เตนล์รู้สึกดี
“อ๊า ตรงนั้น ฮึ่ก”
เตนล์ร้องเสียงหลงเมื่อจุดที่ไวต่อสัมผัสถูกกระตุ้น
ยองโฮกดย้ำไปยังจุดเดิมสองสามครั้ง
ก่อนที่จะเพิ่มนิ้วมือเข้าไปเป็นสามนิ้ว ผนังอุ่นร้อนตอดรัดสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามา
เมื่อยองโฮเห็นว่าเตนล์น่าจะพร้อมแล้ว จึงรีบถอดกางเกงของตัวเอง
พร้อมกับจ่ออาวุธเข้ากับปากทางของเตนล์
ยองโฮแทรกกายเข้าไปอย่างยากลำบาก
ช่องทางที่ไม่เคยถูกรุกรานแน่นและฝืด ข้างในบีบรัดจนรู้สึกเจ็บนิดๆ
“เตนล์
ไม่เกร็งสิครับ ผ่อนคลายนะ มันแน่นมาก”
“ฮึ่ก เจ็บ
ยองโฮเตนล์เจ็บ” เตนล์รู้สึกเจ็บจนน้ำตาไหล ทันทีที่ยองโฮแทรกกายเข้ามา
เขารู้สึกเจ็บเหมือนกับร่างกายถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
ยองโฮใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปยังสีข้าง
และสัมผัสกับยอดอกเพื่อปลุกอารมณ์เตนล์อีกครั้ง
เมื่อเตนล์คล้อยตามไม่เกร็งเท่าตอนแรกเขาก็สามารถเข้าไปอยู่ในร่างกายของเตนล์ได้อย่างสมบูรณ์
“จะขยับแล้วนะ”
ยองโฮบอกคนข้างล่างที่ยังหลับตาแน่น ก่อนที่จะค่อยๆเริ่มขยับเป็นจังหวะช้าๆ
แต่เน้นทุกจังหวะในการณ์เคลื่อนไหวเข้าออก
“อ่า เตนล์
มันดีมากเลยรู้ไหม” ยองโฮเผลอครางเสียงต่ำอย่างพึงพอใจ
“ฮึ่ก ยองโฮ
เร็วอีก ฉันอยากได้เร็วกว่านี้” เตนล์เอ่ยปากร้องขอ
เมื่อความรู้สึกเจ็บปวดในครั้งแรก แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวกระสัน
เตนล์รู้สึกว่าแค่นี้มันยังไม่พอ
ยองโฮเร่งจังหวะในการซอยสะโพกเข้าออก
เร่งจังหวะถี่เสียจนเตียงเริ่มสั่น
แท่งเนื้อที่ครูดกับผนังร้อนของเตนล์ทำให้ยองโฮรู้สึกดีจนแทบบ้า
เสียงครางของทั้งคู่ดังประสานกันก่อนที่จะพากันถึงจุดสูงสุดของอารมณ์