Catch me if you can {แก้บน}

เสื้อยืดสกรีนตรากรมตำรวจถูกถอดออกเผยผิวขาวเนียนสะท้อนแสงไฟ จากนั้นตำรวจหนุ่มจึงค่อยๆปลดกางเกงลงอย่างเชื่องช้าไม่มีรีบเร่ง ทำเอาคนมองแทบจะอยากพังไอ้กุญแจข้อมือบ้าๆนี้และจับฟัดให้จมเตียง

            “เตนล์ ไขกุญแจให้ผม” จอห์นนี่ออกคำสั่งโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเสียงตัวเองสั่นแค่ไหน กลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อเห็นคนสวยเริ่มล้วงมือเข้าไปเล่น กับส่วนสำคัญของตัวเอง

            “ดูไว้ให้ดีนะจอห์น แล้วคุณจะเสียใจที่ไม่รับข้อเสนอ อ่า… อ๊ะ จอห์นนี่ อ๊า…” ตำรวจหนุ่มในสภาพกึ่งเปลือย ทั้งกายเหลือเพียงบ็อกซ์ตัวเดียวนั่งอยู่ปลายเตียง

เตนล์เผลอแหงนหน้า กัดริมฝีปากจนช้ำ ในขณะที่มือก็ยังสาวแกนกายร้อนของตัวเองขึ้นลงไม่หยุด  เม็ดเหงื่อเริ่มผุดตามหน้าผาก อดไม่ได้ที่จะส่งสายตากลับไปให้คนที่มองเขาตาเป็นมันด้วยสายตาที่ยั่วยวน  ในขณะที่มือทั้งสองข้างชักขึ้นลงเป็นจังหวะ ความรู้สึกถาโถมปั่นป่วนอยู่ครู่ใหญ่ก่อนที่จะสิ้นสุด เตนล์หยิบเสื้อที่ตกอยู่ข้างๆมาเช็ดความต้องการอย่างมากมายในมือของเขา

            ก่อนที่จะค่อยๆคลานเข่าเข้าไปตรงหน้าโจรหนุ่มที่กำลังขบกรามแน่นเพื่อสะกดความต้องการของตัวเองที่พุ่งสูง ฝ่ามือของตำรวจหนุ่มรูดซิป และล้วงเข้าไปสัมผัสหยอกล้อกับความเป็นชายที่คับแน่นของจอห์นนี่ที่แทบจะทะลุกางเกงชั้นในออกมา

            เตนล์ยังคงจับอีกฝ่ายเปลื้องผ้าอย่างอ้อยอิ่ง ไม่ต่างกับตอนที่ถอดของตัวเอง

            “ฉันจะทำยังไงกับมันดีนะ” เตนล์ตั้งคำถามพร้อมกับยิ้มอย่างซุกซนเมื่อจอห์นนี่น้อยได้ปรากฏให้เห็นเต็มสองตา

            “ไขกุญแจ อ่า… เดี๋ยวนี้” จอห์นนี่ขอร้องเสียงแผ่ว และแทบจะขาดห้วงเมื่อผู้หมวดคนสวยใช้ฝ่ามือกอบกุมไปทั้งแท่งยาวและค่อยขยับมือเป็นจังหวะ เตนล์กระหยิ่มยิ้มย่องในใจ นี่ขนาดแค่มือยังขนาดนี้ และถ้าใช้ปากจะขนาดไหน

คิดได้ดังนั้นจึงหยุดทุกการเคลื่อนไหวของฝ่ามือ และใช้อุ้งปากร้อนครอบครองความเป็นชายที่ขยายจนคับแน่นไปหมดของอีกฝ่ายทันที

            เตนล์ห่อริมฝีปาก ขยับรูดขึ้นลงตามความยาวโดยใช้ฝ่ามือทั้งสองช่วยประคอง ลิ้นสีสดตวัดเลียจนชุ่มน้ำลาย โดยไม่ลืมที่จะเน้นสัมผัสที่ส่วนหัวเป็นพิเศษที่เริ่มมีหยดน้ำปริ่มออกมา

            จอห์นนี่ซอ ทนแทบไม่ไหว อีกเดี๋ยวเขาคงได้แตกคาปากคุณตำรวจ ข้อมือเริ่มเป็นสีม่วงช้ำจากการพยายามกระชากให้หลุดพ้นจากพันธนาการ ทุกครั้งที่ริมฝีปากร้อนปรนเปรอให้เขา รู้สึกหัวสมองโล่งและเบาโหวงจะแทบจะแตะขอบสวรรค์ เพียงไม่นานเขาก็ปลดปล่อยทุกความต้องการเข้าไปในปากของคุณตำรวจคู่ปรับ

            เตนล์อมของเหลวขุ่นไว้เต็มอุ้งปากก่อนที่จะขึ้นมาประกบแลกสัมผัสให้เจ้าของได้สัมผัสรสชาติของตัวเอง ความคาวของน้ำกาม ถูกแทนที่ด้วยความหวานเมื่อทั้งคู่ยังคงแลกเปลี่ยนจูบอย่างไม่มีใครยอมใคร และแล้วเตนล์ก็หยิบลูกกุญแจดอกเล็กมาไขกุญแจข้อมือที่หัวเตียงของจอห์นนี่ออก

            ทันทีที่ข้อมือเป็นอิสระ จอห์นนี่จับเตนล์พลิกตัวให้อยู่ด้านร่าง และเขาก็เป็นฝ่ายระดมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าและซอกคอของคนขี้ยั่วโดยเน้นหนักทุกสัมผัสจนได้เสียงครางหวานๆเป็นรางวัล ไล่สัมผัสจากลำคอ มายังไหปลาร้า จนถึงเม็ดสีสวยกลางอกที่เริ่มตั้งชันจากแรงอารมณ์ ริมฝีปากร้อนเข้าครอบครองและดูดดึง ใช้ลิ้นเลียวนไปรอบฐานโดยไม่ลืมที่จะใช้ฟันครูดเบาๆที่ส่วนหัว

            “อ๊า…. มันเสียว” เตนล์เผลอหวีดร้องเมื่อถูกประทุษร้ายหัวนมทั้งสองข้าง หอบแฮ่กพร้อมกับครางน้ำตาปริ่ม”

            “บอกให้ปล่อยแต่แรกก็ไม่เชื่อ เดี๋ยวได้เสียวกว่านี้อีก”  จอห์นนี่ไม่ปล่อยให้อารมณ์ขาดตอน เลื่อนตัวลงไปยังส่วนล่างของอีกฝ่าย ช่องทางด้านหลังที่ยังปิดสนิทถ้าเขาทะเล่อทะล่าเข้าไปตอนนี้คุณตำรวจคงต้องเจ็บมากแน่ๆ ลิ้นสากแตะลงตรงปากทางเพื่อลองเชิง เจ้าของทางเข้าถดตัวหนีโดยอัตโนมัติเมื่อถูกสิ่งแปลกปลอมสัมผัสโดนจุดอ่อนไหว

            “อย่าดิ้น อย่าหนี ไม่งั้นจะเจ็บมาก” จอห์นนี่เอ่ยปรามก่อนที่จะลงมือต่อ ถ่มน้ำลานจนชุ่มนิ้วมือทั้งสามแล้วจึงค่อยๆกดลงไปก่อนนิ้วหนึ่ง

            “ฮื่อ เจ็บ มันแน่นไปหมด” เตนล์ร้องออกมาทันที่ที่นิ้วแรกเข้ามาสู่ร่างกาย ไม่นานร่างกายก็เริ่มปรับตัวได้เมื่อจอห์นนี่เริ่มขยับนิ้วเข้าออกและหมุนคว้านจนไปกระทบจุดไวสัมผัส

            “ฮื่อ ตรงนั้น” จอห์นนี่เน้นย้ำกดลงไปพร้อมกับแทรกนิ้วเพิ่ม ตอนนี้ผนังอ่อนนุ่มของเตนล์เหมือนจะเริ่มปรับสภาพได้แต่เขากลับทนแทบไม่ได้เสียเอง นี่ขนาดนิ้วยังตอดดีขนาดนี้และถ้าอย่างอื่นจะรู้สึกดีขนาดไหน

            เมื่อเห็นว่าร่างกายอีกฝ่ายพร้อมแล้ว จอห์นนี่จับเตนล์พลิกตัวหันหลังอยู่ในท่าคุกเข่า โดยมีช่องทางสีสวยอยู่ตรงด้านหน้า ไม่รอช้าที่จะส่งอาวุธของตัวเองเข้าไป ตอนแรกออกจะฝืดนิดหน่อยเพราะเพียงน้ำลายคงจะช่วยหล่อลื่นไม่พอ  ทำให้เขาต้องโน้มตัวไปจูบที่ต้นคอที่ฝ่ายจากทางด้านหลัง มือทั้งสองก็ช่วยนวดเฟ้นสะโพกและเอวเพื่อที่จะให้เตนล์ได้ผ่อนคลายขึ้น ไม่นานเขาก็สามารถที่จะเข้าไปยังภายในของเตนล์ได้ทั้งหมด

            “อ่า คนสวย นอกจากน่าเอาแล้วข้างในยังแน่นมากด้วย” ถ้อยคำหยาบโลนถูกพ่นออกมา ในขณะที่คนพูดก็ซอยสะโพกไม่ยั้ง เตียงสปริงที่รับน้ำหนักถึงสองคนดังเอี๊ยดอ๊าด จอห์นนี้อดไม่ได้ที่จะใช้จมูกสูดดมความหอมของกลุ่มผมที่สะบัดขึ้นลงในขณะที่เคลื่อนไหว

            “อึ่กก ลึก มันลึกไป” เตนล์รู้สึกเข่าอ่อน ทรงตัวแทบไม่อยู่ มือทั้งสองจิกผ้าปูที่นอนแน่น ไม่นานก็ถูกอีกฝ่ายจับพลิกตัวมาประจันหน้า

            “ท่านี่ดีกว่า ผมอยากเห็นหน้าคนสวยตอนเสร็จ” อาชญากรหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มร้าย ก่อนที่จะจัดการฉีกขาของอีกฝ่ายออกโดยดึงข้อพับขึ้นมา พร้อมกับสอดใส่ความเป็นชายของตัวเองให้ลึกขึ้นและขยับเข้าออกเป็นจังหวะที่หนักหน่วงและรุ่นแรง

            “อ๊า……. จอห์นนี่” เตนล์หวีดร้องสุดเสียงก่อนที่ทั้งเขาและคู่ปรับตลอดกาลจะถึงฝั่งฝันในเวลาใกล้ๆกัน

OS Please Call Me

ยองโฮล้วงมื่อเข้าไปในกางเกงนอนของเด็กดื้อที่ยังคงหอบหายใจสูดอากาศเข้าปอด เมื่ออีกข้างก็ไล่ปลดกระดุมออกอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ผิวขาวเนียนปรากฏต่อสายตาทำให้ยองโฮเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่  ริมฝีปากร้อนเข้าครอบครองเม็ดสีชมพูที่เริ่มแข็งเป็นไต ก่อนที่จะค่อยๆใช้ลิ้นเลียวนไปรอบฐาน

“อึ้ก....พี่ยองโฮ อ่า” เตนล์เผลอหวีดร้องออกมาหลังจากถูกอีกคนสัมผัสในส่วนที่ทำให้เกิดความรู้สึกแปลกใหม่

“เรียกพี่จ๋าสิครับน้องเตนล์”

“ฮื่อ.. ไม่”

            “งั้นก็อย่าหวังว่าพี่จะหยุดจนกว่าจะได้ยิน” มือใหญ่กระตุกกางเกงนอนของเด็กดื้อลงมากองที่เข่าอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ฝ่ามือจะค่อยๆดึงปราการด่านสุดท้ายออก

            ยองโฮใช้มือใหญ่กำส่วนสำคัญที่เริ่มมีน้ำปริ่มออกมาตรงปลาย อุ้งมือใหม่กอบกุมจนสุดความยาว ก่อนจะใช้มือขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ เรียกเสียงครางอื้ออึงจากผู้โดนกระทำลั่นห้อง

            เตนล์รู้สึกเหมือนถูกเหวี่ยงขึ้นที่สูงและตกลงมาอย่างรวดเร็วคล้ายๆกับตอนที่เล่นรถไฟเหาะหรือเวลาลงสะพานด้วยความเร็ว พยายามกลั้นเสียงร้องน่าอายแต่ก็ยากเหลือเกิน เขารู้ตัวดีว่าอีกเพียงนิดเดียวก็ใกล้จะถึงฝั่งฝันด้วยฝ่ามือของพี่ยองโฮ

            แต่แล้วทุกอย่างกลับหยุดชะงักลง..

            “อึ้ก ไม่เอา พี่ยองโฮอย่าแกล้ง” เตนล์เอ่ยปากขอร้องเพราะอีกฝ่ายกลับหยุดการกระทำทุกอย่าง และส่งยิ้มที่แสนจะยียวนกลับมา

            “ว่าไงครับคนเก่ง ตกลงน้องเตนล์จะยอมเรียกไหม”

            “อึ้ก.. พี่จ๋า ทำต่อให้น้องเตนล์นะครับ” เตนล์ร้องขอประโยคน่าอายออกไปเสียงอ่อน ต่อให้อายแค่ไหนแต่ความต้องการที่พุ่งสูงกลับมีมากกว่า

            ทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ต้องการ ยองโฮก็ยิ้มกริ่ม ก่อนที่จะเริ่มทำการสาวมือขึ้นลงเป็นจังหวะที่รวดเร็วกว่าครั้งแรกโดยใช้หัวแม่มือกดเน้นย้ำที่ส่วนหัว  ร่างกายของเตนล์กระตุกก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือ

            “จะทำอะไร..อย่า!” ร้องห้ามเมื่ออีกฝ่ายกของเหลวสีขุ่นในฝ่ามือขึ้นมาก่อนที่จะยกขึ้นมาและใช้ลิ้นเลียโดยไม่รู้สึกรังเกียจ ทำเอาเจ้าของสิ่งนั้นรู้สึกหน้าร้อนซู่อับอายหนักกว่าเดิม

องศาเดียว {3}

สายตาของเตนล์มองเพดานห้องอย่างเหม่อลอย ร่างกายเกร็งกระตุกเป็นระยะ เมื่อถูกคนบนร่างแกล้งด้วยการจงใจใช้ฟันครูดกับยอดอกที่เริ่มตั้งชัน พร้อมกับใช้ลิ้นเลียไปรอบๆฐาน

            “อึ้ก!! ฮือ ยองโฮ” เผลอครางเรียงชื่ออีกฝ่ายออกมาเมื่อยองโฮใช้อีกมือสัมผัสกับอกอีกข้างที่ยังว่าง

            ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ตีรวนขึ้นมาทำให้เตนล์ใช้มือจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความอึดอัดจนเส้นเลือดขึ้นหลังมือเป็นเส้น

            “ไม่เกร็งสิ นี่เราเพิ่งจะเริ่มเองนะ” ยองโฮละจากการเล่นสนุกด้านล่าง ผละขึ้นมาปลอบขวัญเด็กที่เริ่มขวัญเสีย

            สภาพของเตนล์ตอนนี้ ยิ่งทำให้ยองโฮต้องใช้ความอดทนอย่างมากที่จะไม่เผลอรุนแรงกับอีกฝ่าย

            ยิ่งเตนล์ดูน่ารังแกมากเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งปลุกสัญชาติญาณดิบในตัวยองโฮมากขึ้นเท่านั้น

            “อยากให้หยุดไหม” ยองโฮถาม พร้อมกับใช้มือสัมผัสไปยังกลุ่มผมสีดำของเพื่อน ฝ่ามือใหญ่ลูบไปมาก่อนจะปัดปอยผมที่เกะกะตรงหน้าผากให้พ้นทาง

            “นายก็รู้…เราทั้งคู่มากไกลเกินกว่าจะหยุด” เตนล์ตอบพร้อมกับเผลอเบือนสายตาหนีโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าจากยองโฮที่ส่งมา

            “งั้นทำต่อนะ”

            ทันทีที่ได้รับคำอนุญาตจากเจ้าตัว ยองโฮก็ก้มลงจูบปลอบขวัญ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเตนล์ เขาสัมผัสได้ว่าเตนล์กำลังกลัว เหมือนว่าเตนล์จะเป็นนักเรียนที่เรียนรู้ได้ค่อนข้างไว ถ้าเทียบกับครั้งแรก ครั้งที่สอง จนถึงครั้งนี้ เตนล์สามารถตอบโต้เกมจูบที่ยองโฮเป็นผู้ชักนำได้อย่างสมน้ำสมเนื้อและร้อนแรงไม่แพ้กัน

            มือของยองโฮเคลื่อนลงต่ำ จัดการปลดตะขอพร้อมรูดซิป กางเกงของเตนล์ ในขณะที่เจ้าตัวยังไม่รู้ตัว โดยที่ทั้งสอง ยังคลอเคลียแลกสัมผัสในเกมจูบอย่างไม่ห่าง  กระตุกเพียงนิดเดียว กางเกงขายาวของเตนล์ก็ร่นลงมากองอยู่ตรงสะโพก ออกแรงดึงเพิ่มอีกเพียงนิดหน่อยก็หลุดติดมือออกมา

            “ผอมลงอีกแล้วเหรอ กางเกงหลวมเชียว” ยองโฮถามชิดริมฝีปากที่เริ่มเจ่อของเพื่อน

            “สังเกตด้วยรึไง”

            “เผื่อจะไม่รู้นะ ไม่ว่านายทำอะไร ไม่เคยพ้นสายตาฉัน”

            ยองโฮไม่ปล่อยให้เสียเวลา ทันทีที่กำจัดกางเกงให้พ้นทางได้ เขาแกล้งใช้มือปัดผ่าน ส่วนที่เริ่มพองขยายจนเต็มกางเกงชั้นในของเตนล์

            “ไม่เอา อย่าแกล้งกันสิ” เตนล์ร้องขอ เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูสนุกเหลือเกินของยองโฮหลังจากแกล้งเขาสำเร็จ

            “แล้วอยากให้ฉันทำอะไรล่ะหืม”  ยองโฮถามกลับอย่างเอ็นดู นานๆจะเห็นเตนล์ในเวลาแบบนี้ มันยิ่งดูทำให้น่าแกล้งเข้าไปใหญ่

            “ต้องการยองโฮ เตนล์ต้องการของยองโฮ”

            “ใจร้อน ก็รู้นี่ถ้าไม่เตรียมตัวก่อนนายจะเจ็บมาก” ยองโฮดุอย่างไม่จริงจัง ทั้งที่ใจจริงเขาก็ยินดียิ่งที่จะทำตามคำขอของเตนล์ แต่ถ้าทำแบบนั้น เตนล์คงจะเจ็บมาก

            เขาไม่อยากให้ครั้งแรกของเขากับเตนล์ต้องเป็นแบบนั้น

            ยองโฮถอดปราการชิ้นสุดท้ายออก พร้อมกับใช่ฝ่ามือสัมผัสเอ็นร้อนที่ขยายขนาดจนเต็มฝ่ามือของเขา มือใหญ่กำรอบก่อนที่จะเริ่มขยับขึ้นลงเป็นจังหวะโดยใช้หัวแม่มือกดเน้นที่ส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำซึมออกมา

            “อึ้กก อ่า เร็วอีก” ทันทีที่ยองโฮเริ่มขยับมือ เตนล์ก็เผลอขอร้องอย่างลืมตัว

            ไม่เหมือนกัน มือของตัวเองกับมือของยองโฮเวลาสัมผัสตรงนั้น ความรู้สึกมันต่างกันอย่างสิ้นเชิง

            ความรู้สึกใกล้ถึงฝั่งฝัน ทำให้เตนล์เผลอกัดริมฝีปาก

            “อย่ากัดปากสิ เดี๋ยวปากเป็นแผลนะ รู้สึกยังไงก็ร้องออกมา” ยองโฮบอกกับเตนล์พร้อมกับเร่งมือขยับเป็นจังหวะเร็วขึ้นกว่าเดิม ไม่นานเตนล์ก็ปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของยองโฮ ยองโฮเอื้อมมือไม่หยิบทิชชู่ในลิ้นชักหัวเตียงมาเช็ดมือ ก่อนที่จะหยิบกระปุกวาสลีนออกมา

            “อันนี้คงจะพอแทนกันได้ พอดีว่าห้องเราไม่มีเจลหล่อลื่น ไม่คิดว่าจะได้ใช้”

            ยองโฮใช้นิ้วทั้งสาม ป้ายลงไปในกระปุกปิโตรเลียมเจลเพื่อใช้เป็นสารในการช่วยหล่อลื่น ดันนิ้วแรกเข้าไปยังช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมาก่อนของเตนล์

            “ไม่เกร็งนะครับ” เอ่ยอย่างปลอบขวัญเมื่อคนเก่งของเขาเริ่มเกร็งอีกแล้ว นิ้วของยองโฮเริ่มขยับให้ช่องทางปรับสภาพได้ ก่อนที่จะหมุนวนเพื่อนหาจุดที่ทำให้เตนล์รู้สึกดี

            “อ๊า ตรงนั้น ฮึ่ก” เตนล์ร้องเสียงหลงเมื่อจุดที่ไวต่อสัมผัสถูกกระตุ้น

            ยองโฮกดย้ำไปยังจุดเดิมสองสามครั้ง ก่อนที่จะเพิ่มนิ้วมือเข้าไปเป็นสามนิ้ว ผนังอุ่นร้อนตอดรัดสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามา เมื่อยองโฮเห็นว่าเตนล์น่าจะพร้อมแล้ว จึงรีบถอดกางเกงของตัวเอง พร้อมกับจ่ออาวุธเข้ากับปากทางของเตนล์

            ยองโฮแทรกกายเข้าไปอย่างยากลำบาก ช่องทางที่ไม่เคยถูกรุกรานแน่นและฝืด ข้างในบีบรัดจนรู้สึกเจ็บนิดๆ

            “เตนล์ ไม่เกร็งสิครับ ผ่อนคลายนะ มันแน่นมาก”

            “ฮึ่ก เจ็บ ยองโฮเตนล์เจ็บ” เตนล์รู้สึกเจ็บจนน้ำตาไหล ทันทีที่ยองโฮแทรกกายเข้ามา เขารู้สึกเจ็บเหมือนกับร่างกายถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

            ยองโฮใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปยังสีข้าง และสัมผัสกับยอดอกเพื่อปลุกอารมณ์เตนล์อีกครั้ง เมื่อเตนล์คล้อยตามไม่เกร็งเท่าตอนแรกเขาก็สามารถเข้าไปอยู่ในร่างกายของเตนล์ได้อย่างสมบูรณ์

            “จะขยับแล้วนะ” ยองโฮบอกคนข้างล่างที่ยังหลับตาแน่น ก่อนที่จะค่อยๆเริ่มขยับเป็นจังหวะช้าๆ แต่เน้นทุกจังหวะในการณ์เคลื่อนไหวเข้าออก

            “อ่า เตนล์ มันดีมากเลยรู้ไหม” ยองโฮเผลอครางเสียงต่ำอย่างพึงพอใจ

            “ฮึ่ก ยองโฮ เร็วอีก ฉันอยากได้เร็วกว่านี้” เตนล์เอ่ยปากร้องขอ เมื่อความรู้สึกเจ็บปวดในครั้งแรก แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวกระสัน เตนล์รู้สึกว่าแค่นี้มันยังไม่พอ

            ยองโฮเร่งจังหวะในการซอยสะโพกเข้าออก เร่งจังหวะถี่เสียจนเตียงเริ่มสั่น แท่งเนื้อที่ครูดกับผนังร้อนของเตนล์ทำให้ยองโฮรู้สึกดีจนแทบบ้า เสียงครางของทั้งคู่ดังประสานกันก่อนที่จะพากันถึงจุดสูงสุดของอารมณ์

SF Skinship IV (sex phone)

Title: SkinshipIV (sex phone)

Pairing: JohnnyxTen

Rate : 18+

Author’s Note: ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ ตอนที่1-3อยู่ในเรื่องยาวของเราค่ะ

“ตั้งเดือนนึงเลยนะ ไม่กลับไม่ได้เหรอ หรือถ้าจะไปนานขนาดนั้นให้ฉันไปด้วยสิ อยากไปเที่ยวเมืองไทยพอดี” ยองโฮพยายามต่อรอง หลังจากที่เตนล์มาบอกข่าวร้ายกับเขาว่า เจ้าตัวจะกลับบ้านเกิดหลังสอบเสร็จ

ถ้าไปแค่อาทิตย์สองอาทิตย์จะไม่อะไรหรอก

นี่เตนล์จะกลับบ้านเป็นเดือนเลยนะ!!!

“ไม่ได้หรอก ฉันต้องไปญี่ปุ่นกับครอบครัวด้วย เดือนนึงก็แป๊ปเดียวเอง คิดถึงก็ไว้เฟสไทม์หาหรือโทรผ่านเน็ตก็ได้นี่” ใจจริงเตนล์ก็อยากจะชวนยองโฮกลับไปเที่ยวที่ไทยด้วยจะตาย แต่หลังจากที่บรรดาเพื่อนๆรู้ว่าเขาจะกลับไทยปุ๊บ

ตารางของเตนล์ก็แน่นขึ้นมาทันที ออกเดินสายพบเพื่อนเก่าแทบไม่มีวันว่าง

แล้วไหนจะแพลนไปเที่ยวญี่ปุ่นกับครอบครัวอีก

ถ้ายองโฮตามกลับไทยไปด้วย เตนล์เกรงว่าเขาจะไม่สามารถแบ่งเวลาอันแสนน้อยนิดได้ดีพอ

“เดี๋ยวจะเอาของอร่อยๆมาฝากเยอะๆเลย อยู่ที่นี่ก็เป็นเด็กดีน้ายองโฮ” เมื่อเห็นท่าที่หงุดหงิดของแฟนหนุ่ม เตนล์เลยเอาของกินมาล่อ

“บอกตัวเองดีกว่ามั้ยอ่ะ เป็นเด็กดีเนี่ย ให้กลับก็ได้ แต่ถ้าว่างต้องรับสายกับตอบข้อความตลอดเลยนะ”

หลังจากที่เตนล์กลับถึงไทยได้ยังไม่ทันครบสามวันดี ก็บินไปเที่ยวญี่ปุ่นกับครอบครัวต่ออีก

โชคดีที่ว่าเวลาที่ประเทศเกาหลีกับไทย ห่างกันเพียงแค่2ชั่วโมงเท่านั้น การคุยผ่านโปรแกรมแชทและเฟสไทม์กับยองโฮ จึงไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่

-คิดถึงจัง ถ้าอาบน้ำเสร็จคอลหาได้มั้ยอยากได้ยินเสียง

ข้อความล่าสุดจากยองโฮที่เด้งขึ้นมาที่หน้าจอ ทำให้เตนล์ยิ้มแก้มแทบปริ

ช่วงเวลาตลอดทริปญี่ปุ่น เขาก็เอาแต่สนุก ไม่ค่อยมีเวลาตอบข้อความอีกฝ่ายเท่าไหร่ ได้คุยจริงจังแค่ตอนกินข้าวกับก่อนนอนเท่านั้น

-ได้สิ ถ้าอาบเสร็จเดี๋ยวฉันคอลไปเองก็ได้

เตนล์พิมพ์กลับไป ก่อนที่จะหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย หลังจากที่เหนื่อยมาแทบทั้งวัน

หลังจากที่เตนล์อาบน้ำเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ก็รีบส่งข้อความหาแฟนหนุ่มทันทีว่า อีกไม่นาน จะโทรหายองโฮผ่านโปรแกรมแชทตามที่ได้บอกไว้

“ว่าไงครับ เที่ยวเพลินจนลืมแฟนเลยนะ” ปลายสายไม่ปล่อยให้เตนล์รอนาน เตนล์ยิ้มกว้างกับโทรศัพท์หลังจากได้ยินเสียงที่เขาคิดถึงมานาน

“ไม่ได้ลืมซักหน่อย ก็โทรหาแล้วนี่ไงล่ะ แป๊ปนึงนะ ขอใส่หูฟังก่อน คุยแบบนี้มันเช็ดผมไม่ถนัด” เตนล์บอกให้ยองโฮรอครู่หนึ่งก่อนที่จะเสียบหูฟังสมอลทอร์คเข้ากับเครื่อง

“เพิ่งอาบน้ำเสร็จ แสดงว่าคงหอมน่าดูล่ะสิ หึหึ”

“เพิ่งอาบเสร็จก็ต้องหอมอยู่แล้ว ไม่เหมือนยองโฮหรอก ที่โน่นจะเที่ยงคืนแล้วยังไม่ยอมอาบน้ำเลย”

เตนล์อดไม่ได้ที่จะแซวยองโฮกลับ ความจริงเขามีเรื่องที่จะเล่าให้ยองโฮฟังมากมายคุยทั้งคืนก็คงไม่จบ

“เตนล์ คิดถึงนะ”

“อื้ม คิดถึงเหมือนกัน เป็นไรปะเนี่ย วันนี้ดูพูดจาแปลกๆนะ” เตนล์ถามเพราะเริ่มจับความผิดปกติในน้ำเสียงของอีกฝ่ายได้

“ระหว่างที่เตนล์ไม่อยู่ ฉันเหงามากเลยรู้เปล่า เป็นเด็กดีด้วย..”

“แล้วยังไงล่ะ ยองโฮจะพูดอะไรกันแน่เนี่ย”

“ช่วยหน่อยได้มั้ย ตอนนี้ฉัน ต้องการนายมาก”

เตนล์ถึงกับขนลุกชันหลังจากได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยความต้องการของแฟนหนุ่ม

แต่เดี๋ยวก่อน อยู่ก็อยู่กันคนละที่จะให้เขาช่วยยังไงล่ะฟะ

“อีกไม่ถึงสองอาทิตย์ฉันก็กลับเกาหลีแล้วไง เห็นว่ายอมเป็นเด็กดีตามที่บอกหรอกนะ กลับไปจะยอมให้ฟัดได้ตามใจชอบเลย” 

ความจริงเตนล์ก็พอที่จะเข้าใจธรรมชาติของผู้ชาย เพราะเขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งเหมือนกัน ความต้องการทางเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ ช่วงหลังๆมาอาจเป็นเพราะเหนื่อยเกินไปจึงไม่ค่อยได้มีอารมณ์หรือรู้สึกอะไรแบบนี้ซักเท่าไหร่

“ไม่เตนล์ ฉันต้องการนาย ตอนนี้..” ยองโฮตอบกลับมาอย่างหนักแน่น

หัวใจของเตนล์เต้นถี่รัวเหมือนใครมาตีกลองอยู่ข้างใน

ก็พอจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่ไม่คิดว่า วันนึงจะได้มีโอกาสได้ทำอะไรแบบนี้จริงๆ นี่เขาเข้าใจถูกแล้วใช่ไหม ว่ายองโฮ ต้องการที่จะ sex phone กับเขา

“จะดีเหรอ กลัวใครมาได้ยิน” แม้ในใจตอนนี้จะยังก้ำกึ่ง อีกใจก็อยากรู้ยากลอง แต่อีกใจก็กลัวว่าคนในครอบครัวจะบังเอิญมาได้ยินเข้า

“ดีสิ ดีแน่ๆอยู่แล้ว เตนล์แค่หลับตา แล้วนึกภาพตามที่ฉันบอกก็พอ”

“เอ่อ คือฉันก็ไม่เคยมาก่อนแต่จะลองดูก็แล้วกัน”

“ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องนอนสองคนกับเตนล์นะ กำลังค่อยๆปลดกระดุมชุดนอนของเตนล์ ทีละเม็ด..ทีละเม็ด”

เตนล์เหมือนตกอยู่ใต้มนต์สะกดของยองโฮ มือบางไล่ปลดกระดุมเสื้อ พร้อมกับหลับตาจินตนาการว่าคนเปลื้องผ้าเขาคือคนที่ในสาย

“อืม..ถอดหมดแล้ว”เตนล์พึมพำกลับเสียงเบา

“อ่าดีมาก มือของฉันกำลังสัมผัสเตนล์ ตั้งแต่ใบหน้าลำคอ ไล่ลงมาถึงตรงยอดอกที่เราชอบ อ่า”

ในขณะที่ยองโฮพูดให้เตนล์จินตนาการตามเขาก็ไม่ลืมที่จะสัมผัสร่างกายตัวเองไปด้วย

“อืม อ่า” เตนล์ใช้ฝ่ามือลูบไปมาที่ยอดอกของตัวเองที่ตอนนี้ เริ่มจะแข็งด้วยแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้น ก่อนที่จะใช้นิ้วชี้เขี่ยพร้อมกับบี้ที่ยอดอกไปมา

“เพิ่งเริ่มเอง อย่าเพิ่งรีบเสร็จก่อนนะ ที่นี้ เราใช้มือของเรา ถอดกางเกงของเตนล์ออก เหลือแต่เกงในแล้ว”

เตนล์หน้าร้อนซู่ เมื่อยองโฮเอ่ยประโยคนั้นจบ

ต่อให้มือที่สัมผัสร่างกายเป็นมือของเขาเอง แต่การที่ได้ยินเสียงของยองโฮอยู่ทุกชั่วขณะแบบนี้ ก็ทำให้เพลิงอารมณ์จุดติดได้ไม่ยาก

“ยองโฮ อึดอัด ไม่ไหว” เตนล์บอกอีกฝ่ายเสียงแผ่ว เมื่อส่วนกลางลำตัวได้ขยายจนพองแทบจะทะลุกางเกงชั้นในออกมา

“จุ๊ๆ อย่าเพิ่งใจร้อนสิครับ คราวนี้ ฉันดึงกางเกงในของเตนล์ออกแล้วนะ อ่า นั่นแหละ กำให้รอบนะ และเรามาทำพร้อมกัน อ่า..”

เตนล์ใช้สองมือกำรอบแท่งร้อนที่เริ่มมีน้ำใสไหลจ่ออยู่ตรงส่วนปลาย ก่อนที่จะขยับมือสาวสุดความยาวเป็นจังหวะเดียวกันกับยองโฮ โดยใช้นิ้วหัวแม่มือเน้นย้ำบริเวณส่วนหัวเป็นพิเศษ

“อึ้ก..อ่า ยองโฮ” ร้องเรียกอีกฝ่าย เพราะยิ่งเขาหลับตา ใบหน้าและเสียงของยองโฮกลับชัดเจนในความคิด พร้อมกับจินตนาการว่ามือที่กำลังสาวขึ้นลงอยู่ในตอนนี้ เป็นมือของยองโฮ

“ดีมั้ยเตนล์ อึ้ก เสียวมั้ย” ยองโฮถามกลับโดยที่ยังไม่หยุดมือ แค่ได้ยินเสียงเตนล์เรียกชื่อเขาก็ทำให้ยองโฮเร่งจังหวะจนแทบจะถึงฝั่ง

“แฮ่ก ฉัน จะไม่ไหวแล้ว” เตนล์ตอบกลับก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาในที่สุด

“คนเก่งของยองโฮรีบจังเลย ความสนุกยังไม่จบแค่นี้นะครับ เตนล์เอานิ้วเบิกทางด้านหลังเร็วเข้าค่อยๆดันเข้าทีละนิ้วอย่างที่ฉันเคยทำให้”

เตนล์ค่อยๆดันนิ้วแรกเข้าไปยังช่องทางด้านหลังที่ปิดสนิท เริ่มขยับนิ้วเมื่อช่องทางเริ่มปรับสภาพได้ขยาตามนิ้วมือที่หมุนวนอยู่ด้านใน จากนั้นจึงค่อยๆเพิ่มนิ้วที่สองและสามตามเข้าไป

“อ่า ยองโฮ อึดอัด มันฝืด” เตนล์บ่นในขณะที่ยังไม่หยุดขยับนิ้วจากช่องทางด้านหลัง

“ที่ห้องมีเจลไหม”

“           จะมีได้ไงล่ะ อ๋อลืมไป ที่จริงฉันแวะร้านเซ็กส์ทอยที่ญี่ปุ่น ตอนแรกกะจะเอาไปใช้ด้วยกันตอนกลับเกาหลี”

“เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเป็นเด็กลามกเหมือนกัน” ยองโฮแซว ได้ยินเสียงกรอบแกรบจากปลายสาย

“มีเจลหล่อลื่นและก็ไวเบเตอร์” เตนล์ตอบปลายสายพร้อมกับหยิบของสองสิ่งในถุงออกมา

“ถ้างั้นเอานิ้วออกมาเลย นิ้วเตนล์เล็กจะตายสู้ของฉันไม่ได้หรอก ถ้างั้นก็ลองกับของเล่นไปก่อนและค่อยมาเจอของจริงนะ” ยองโฮตอบทั้งที่ในใจรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย แค่คิดว่าอีกเดี๋ยวเตนล์จะได้ทดลองกับของเล่น ก็ทำให้เขาอดใจรอแทบไม่ไหว

เตนล์แกะกล่องเจ้าของเล่นออกมา พร้อมกับชโลมเจลให้ทั่วไปจนสุดความยาว ก่อนที่จะปรับระดับความสั่นเป็นระดับ1

“อ่า ยองโฮ อ๊ะ อ๊ะ อ่า”  หลังจากที่ดันของเล่นเขาไปยังช่องทางด้านหลัง และเปิดให้มอเตอร์ทำงาน เตนล์ก็ร้องเสียงหลง เมื่อมันสั่นไปกระทบจุดไวต่อสัมผัส ไวเบเตอร์สั่นไปทั่วผนังร้อนที่เริ่มตอดรัดเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา

ทำให้เตนล์รู้สึกดีจนน้ำตาแทบไหล

“อึ้กก ฮ้า อ่า” ครางเสียงหลงเมื่อไวเบรเตอร์ยังคงสั่นไม่หยุด รู้สึกเสียววูบในท้องน้อยจนเผลอเกร็ง แต่แล้วเหมือนมอเตอร์จะดีคุ้มราคา เตนล์ปรับระดับความสั่นให้รุนแรงกว่าเดิม

“ไม่ใช่ว่าติดใจของเล่นจนลืมของจริงล่ะ” ยองโฮแซวกลับ

หลังจากได้ยินเสียงครางกระเส่าและเรียกชื่อเขาขนาดนั้น ก็ทำให้ยองโฮเกิดอารมณ์อีกรอบ

“อ่าเตนล์ ถ้ากลับมาจะทำให้ลุกไม่ขึ้นไปสามวันเลย อ่า อ๊ะ อ่า” ยองโฮครางต่ำในลำคออย่างพอใจพร้อมกับสาวมือกับส่วนนั้นของตัวเองอย่างไม่หยุดหย่อนอีกครั้ง

“อึ้ก...ยองโฮ เราไม่ไหว จะไปอีกรอบแล้ว” เตนล์บอกก่อนที่หน้าท้องจะเกร็งเป็นลูก แล้วปลดปล่อยออกมาหลังถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรงเป็นครั้งที่สอง

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ต่อให้ของเล่นจะดีแค่ไหน แต่ฉันก็ชอบของยองโฮมากกว่านะ”  เตนล์พูดออกไปอย่างเหนื่อยหอบ

ทำให้คนปลายสายอดยิ้มด้วยความภาคภูมิใจไม่ได้

“มันก็แน่นอนอยู่แล้ว ไว้วันหลัง ลองเปิดกล้องและค่อยทำพร้อมกันเนอะ”

แค่ประสบการณ์ sex phone ครั้งแรกก็เล่นเอาแทบตายแล้ว นี่ยองโฮยังคิดจะทำวันหลังอีกเหรอ?

Fin

Talk : สกินชิพ4 อิอิ เนื่องในโอกาสอยากเขียนล้วนๆ ร่วมติดแทคได้ที่ #skinshipJTนะคะ

SF Punishment (over and over again)

Title: Punishment (over and over again)

Pairing :Johnny xTen

Rate 18+

Author’s Note : เห็นพี่จอห์นเมื่อวานและอยู่ๆก็คิดถึงซีรี่ย์เรื่องนี้ขึ้นมาก

          “พี่ยองโฮดูแลหนูดีไหม อยู่กันแค่สองคนเหงาแย่เลย อีกสามอาทิตย์น้าก็กลับแล้วนะ”

            “ครับ คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงครับ พี่เขาดีกับเตนล์ทุกอย่าง” เตนล์ตอบกลับไปเพราะไม่อยากให้คุณน้าแม่ของพี่ยองโฮเป็นห่วง ก่อนที่อีกฝ่ายจะเป็นคนตัดสายเพราะต้องรีบไปทำธุระต่อ

            พักหลังๆมาไม่รู้ว่าเตนล์คิดไปเองหรือเปล่า ว่าลูกชายเจ้าของบ้าน พยายามที่จะหลบหน้าเขา พอเตนล์ลงมากินข้าวเตรียมไปเรียนพิเศษ พี่ยองโฮก็ยังไม่ตื่น หรือไม่ก็ออกจากบ้านไปแล้ว เขาเคยสงสัยว่า หรืออีกฝ่ายจะไม่กลับมานอนที่บ้าน นั่นก็ไม่น่าใช่อีก เพราะเตนล์เคยอ่านหนังสือจนดึกดื่น และพบว่า ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน ลูกชายเจ้าของบ้านก็จะกลับมานอนที่บ้านทุกคืน

            แล้วทำไมต้องหลบหน้า

            นี่เป็นอีกสิ่งที่เตนล์ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ คนที่ต้องคอยเป็นฝ่ายหลบมันน่าจะเป็นเขาไม่ใช่หรือ หลังจากที่อีกฝ่ายได้ทำอะไรแบบนั้น ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน

            หลังจากเรียนพิเศษเสร็จประมาณห้าโมงเย็น กว่าจะถึงบ้านก็ใกล้ๆหกโมงกว่า แม้ว่าเขาจะเกิดและโตที่เมืองหลวง แต่การที่ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเป็นเวลานาน ทำให้เตนล์ไม่ค่อยคุ้นกับการเดินทางซักเท่าไหร่ จึงต้องเผื่อเวลาล่วงหน้า

            วันนี้เขาเลือกที่จะกางโต๊ะญี่ปุ่นที่ห้องรับแขก และนั่งทำการบ้านหน้าทีวี เพราะบางทีการนั่งทบทวนบนเรียนที่โต๊ะหนังสือ เจอแต่สภาพแวดล้อมเดิมๆ ก็ทำให้เบื่อได้เช่นกัน เพราะยังไง กว่าพี่ยองโฮจะกลับมาถึงบ้านก็ดึกดื่นแล้ว  เตนล์รู้สึกสบายใจเพราะเหมือนกับว่าทั้งบ้านเป็นของเขาเพียงคนเดียว

            เงยหน้ามองนาฬิกาอีกทีก็ใกล้สองทุ่มแล้ว ถึงเวลาที่เขาควรจะหาอะไรใส่ท้องเพราะอาหารมื้อล่าสุดก็ตั้งแต่ตอนเที่ยง แต่เตนล์กำลังแก้โจทย์ปัญหาที่ติดพัน สมาธิจดจ่อกับบทเรียนจนไม่ได้สนใจว่า ลูกชายเจ้าของบ้านกลับมาแล้ว และยืนอยู่ไม่ไกลจากเขาเท่าไรนัก

            “หึ ขยันดีนี่” ยองโฮเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นผู้อาศัยกำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสืออย่างจริงจัง

            เตนล์ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นพี่ยองโฮ น่าแปลก ปกติไม่เคยกลับบ้านหลังสี่ทุ่ม ทำไมวันนี้ถึงกลับมาซะเร็ว และเล่นทักกันแบบนี้จะให้เขาตอบกลับไปว่าไง

            “ไม่เจอกันนานเลยนะครับ” เตนล์ตอบกลับตามมารยาท พร้อมกับเก็บตำราเรียนเตรียมขึ้นห้องเพราะเขารู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่ เมื่อได้สบตากับอีกฝ่าย

            “จะรีบไปไหนล่ะ” ยองโฮเขาไปกอดเตนล์จากข้างหลัง จนทำให้เตนล์ตกใจเผลอทำหนังสือในมือร่วง

            “พี่ควรปล่อย วันนี้ผมไม่ยอมอีกแล้ว” เตนล์ตอบกลับเสียงเย็น ทั้งที่กลัวจนขาแถบสั่น แต่ยิ่งแสดงออกให้อีกฝ่ายเห็นว่ากลัว พี่ยองโฮจะยิ่งได้ใจและแกล้งเขาหนักกว่าเดิม

            “ไม่ยอม และจะทำไง กลับบ้านไปฟ้องแม่เหรอ” ยองโฮถามกลับ พร้อมกลับคลอเคลียไปที่ต้นคอของเด็กในอ้อมแขน พร้อมกลับเป่าลมร้อนไปที่หูของอีกฝ่าย จนเตนล์ต้องหดคอหลบ

            “เราไม่ควรทำแบบนี้ ถ้าพี่ทำอีก เตนล์จะย้ายออก”เตนล์พยายามตั้งสติและตอบกลับไปพร้อมกับเบี่ยงตัวให้หลุดจากอ้อมกอดแต่ก็เป็นสิ่งที่ยากเหลือเกินเมื่ออีกฝ่ายแทบจะไม่ให้ความร่วมมือ

            “ก็ลองดู”

            ทันทีที่พูดจบ ยองโฮก็ประกบริมฝีปากร้อนลงไปทาบทับกับริมฝีปากที่สั่นระริกของเด็กในอ้อมแขน ก่อนที่จะขบริมฝีปากล่างเบาๆเพื่อให้อีกฝ่ายยอมเปิดปาก แต่เตนล์ดื้อกว่าที่คิดไม่ยอมให้ความร่วมมือง่ายๆ เขาจึงล้วงเข้าไปใต้ร่มผ้า แล้วสะกิดที่ติ่งไตสีชมพูเบาๆ ก่อนจะเคล้นคลึงจนอีกฝ่ายแทบทนไม่ได้

            “อ๊ะ” เตนล์เผลอส่งเสียงเมื่อ โดนสัมผัสในจุดไวสัมผัส ส่งผลให้ยองโฮสามารถแทรกลิ้นเข้าไปในปากของเขาได้อย่างง่ายได้ เตนล์พยายามหลบหลีกลิ้นร้อนที่พยายามจะเข้ามาพัวผันภายใน แต่ด้วยประสบการณ์ที่มากกว่า ทำให้ยองโฮสามารถเป็นฝ่ายชักนำให้คนอ่อนประสบการณ์คล้อยตามได้ในที่สุด

            “เริ่มแข็งแล้วนี่” ยองโฮพูดพร้อมกับรูดซิปแล้วล้วงมือเข้าไปสัมผัสส่วนนั้นของเตนล์ ที่เริ่มจะแข็งขึ้นด้วยแรงอารมณ์ที่เขาเป็นคนปลุกขึ้น

            “อย่าจับ” เตนล์ห้าม ทั้งที่รู้สึกขาอ่อนจนแทบจะยืนไม่อยู่หลังจากบทจูบที่ร้อนแรงนั่น

            “เด็กไม่ดี ต้องการขนาดนี้ยังจะ โกหก รู้ไหม บทลงโทษของเด็กโกหกคืออะไร”ยองโฮกระซิบพร่าชิดริมหู ก่อนที่จะอุ้มเตนล์ขึ้นไปยังชั้นสองแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง

            ยองโฮเปลื้องผ้าเด็กน้อยที่นอนหอบอยู่บนเตียงอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นผิวกายที่เนียนละเอียดของเตนล์ เขาก็อดไม่ได้ที่จะลูบไล้ด้วยความหลงใหล

            “คราวที่แล้วเราทำให้พี่ใช่ไหม พี่ก็ไม่ใจร้ายขนาดนั้น เดี๋ยวพี่จะทำให้เราบ้าง” เอ่ยจบยองโฮก็ดึงบ็อกเซอร์ปราการด่านสุดท้ายออก เมื่อส่วนนั้นไร้การปกปิดเขาก็ใช้มือกำไปตามความยาว พร้อมรูดขึ้นลงตามจังหวะแล้วใช้หัวแม่มือเน้นย้ำตัวส่วนหัว

            เตนล์เผลอครางอย่างลืมตัว อายุก็ขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยที่จะใช้มือช่วยตัวเองมาก่อน แต่พอมีคนทำให้และยิ่งอีกฝ่าย คือพี่ยองโฮมันช่างต่างกัน เขาเกลียดร่างกายตัวเองเหลือเกิน ที่ปฏิเสธสัมผัสของอีกฝ่ายไม่ได้ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ถูกต้อง

            ขณะที่เด็กใต้ร่างกำลังเพลินกับสัมผัสที่เขามองให้ ยองโฮก็หยุดการเคลื่อนไหวของมือ และครอบครองด้วยริมฝีปากแทน ปกติไม่ค่อยทำให้ใครหรอกนะ มีแต่คนอยากทำแบบนี้ให้เขามากกว่า แต่เห็นว่าวันนี้น่ารักเลยยอมให้วันนึง

            ลิ้นร้อนเลียไปสุดความยาว พร้อมกับใช้มือช่วยประคองไว้ ยองโฮละเลงลิ้นไปทั่ว เน้นเฉพาะตรงส่วนหัวที่เริ่มมีน้ำใสปริ่มออกมา เขารู้ดีว่าตรงไหนจะทำให้เตนล์รู้สึกดีที่สุด

            “ไม่ไหวแล้ว..” เตนล์ครางเสียงอ่อน รู้สึกเสียววูบในช่องท้อง เมื่อถูกอีกฝ่ายใช้ทั้งมือทั้งปากให้ในเวลาเดียวกันแบบนี้ ก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาเต็มปากของอีกฝ่าย

            ยองโฮกลืนลงไปทุกหยาดหยดอย่างไม่นึกรังเกียจ พร้อมกับปัดปรอยผมที่หน้าผากของเด็กดื้อ เตนล์มองกลับมาตาฉ่ำวาวด้วยแรงอารมณ์ที่เขาเป็นคนจุดเองกับมือ

            “จูบ..”

            “อะไรนะอยากให้พี่ทำอะไร” ยองโฮแกล้งถาม ทั้งที่เขาก็ได้ยินชัดเจน

            “จูบหน่อย” เตนล์ร้องขอทั้งที่รู้สึกอายเหลือเกิน แต่เมื่ออีกฝ่ายมาจับผมเขาแบบนั้น อยู่ดีๆ เขาก็อยากให้พี่ยองโฮจูบขึ้นมา

            ไม่รอช้ายองโฮจูบเด็กน้อยตามคำขอ พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วยในขณะที่ริมฝีปากของทั้งสองยังคงเชื่อมต่อกัน ยองโฮผละริมฝีปากออกตอนนี้เขาเปลือยเปล่าเหมือนกับอีกฝ่าย ก่อนที่จะส่งนิ้วชี้เข้าไปในปากของเตนล์ที่ยังนอนหายใจอย่างเหนื่อยหอบ

            “อมสิ เหมือนที่อมของพี่ไง” หลังจากที่รู้ว่าอีกฝ่ายให้ทำอะไร เตนล์ก็ไล่ตวัดลิ้นไปทั้งนิ้วของยองโฮที่ส่งเข้ามา ก่อนที่ยองโฮจะเพิ่มจำนวนเป็นสองและสามตามลำดับ พร้อมดึงเข้าออกในปากของเตนล์  ยองโฮดึงนิ้วทั้งสามออกจากปาและเปลี่ยนมาเปิดช่องทางเบื้อล่างที่ได้สารหล่อลื่นเป็นน้ำลายของเจ้าตัว

            ทันทีที่นิ้วแรกแทรกเข้าไป เตนล์ก็เบ้หน้าด้วยความเจ็บเพราะความไม่คุ้นชิน

            “อย่าเกร็งสิ ของพี่ใหญ่กว่านี้เยอะ ถ้าไม่ผ่อนคลายเตนล์จะเจ็บเอง” พูดปลอบขวัญพร้อมกับจูบขมับอีกฝ่าย ที่นอนตาลอยมองเขาอย่างหมดแรง เมื่อเตนล์เริ่มผ่อนคลายมากขึ้น ยองโฮก็เพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไป

            “อ๊ะ ตรงนั้น” เตนล์เผลอหลุดครางออกมาเมื่อนิ้วของยองโฮไปโดนจุดไวสัมผัส ยองโฮชักนิ้วเข้าอยู่อยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเขาก็ดึงทุกนิ้วออกมาจากช่องทางของเตนล์ ทำให้เตนล์รู้สึกวูบโหวงอย่างประหลาด

            เขาต้องการมากกว่านี้

            “อยากให้พี่ทำต่อไหม” ยองโฮถามกลับพร้อมกับสบตากับเตนล์ที่มองมาอย่างร้องขอ

            “ได้โปรด ทำ…ต่อ”

          สิ้นคำขอ ยองโฮก็ไม่รอให้เด็กน้อยของเขาต้องรอนาน เขาค่อยแทรกการเข้าไปภายในช่องทางที่คับแน่น

            “ไม่ต้องกลัวผ่อนคลายนะ” ยองโฮเอ่ยปลอบ เตนล์พยักหน้ารับทั้งที่น้ำตาคลอ เนื่องจากขนาดของอีกฝ่ายใหญ่เกินกว่าที่เขาจะรับไหว

          เมื่อเห็นว่าเตนล์เริ่มปรับสภาพได้แล้ว ยองโฮก็ค่อยขยับเป็นจังหวังที่เนิบช้า ก่อนที่จะเร่งจังหวะขึ้นแรงตามอารมณ์ที่โหมกระหน่ำในเวลานี้

            “อ่า…สุดยอดเลย  อย่าไปทำอย่านี้กับใครนะ ให้พี่ทำได้แค่คนเดียวรู้ไหม” ยองโฮคำรามเสียงต่ำอย่างพอใจเมื่อเขาเข้าไปในร่างกายของอีกฝ่ายได้อย่างเต็มรูปแบบ พร้อมกับซอยสะโพกเร่งจังหวะจนคนใต้ร่างแทบขาดใจ

            “อ่า พี่ยองโฮ พี่ยองโฮ”

            เตนล์ไม่ได้ตอบรับคำสั่ง แต่ยองโฮก็ไม่สนแค่อีกฝ่ายครางเรียงชื่อเขาก็น่าจะเพียงพอแล้ว

            Talk: ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆค่ะ โอ้ยยย หนึ่งคอมเม้นหนึ่งกำลังใจนะคะ ถ้าฟีดแบคดีก็จะแต่งเรื่อยๆ หรือจะติดแทค #SFทำโทษ ก็ตามสะดวกค่ะ