องศาเดียว {3}

สายตาของเตนล์มองเพดานห้องอย่างเหม่อลอย ร่างกายเกร็งกระตุกเป็นระยะ เมื่อถูกคนบนร่างแกล้งด้วยการจงใจใช้ฟันครูดกับยอดอกที่เริ่มตั้งชัน พร้อมกับใช้ลิ้นเลียไปรอบๆฐาน

            “อึ้ก!! ฮือ ยองโฮ” เผลอครางเรียงชื่ออีกฝ่ายออกมาเมื่อยองโฮใช้อีกมือสัมผัสกับอกอีกข้างที่ยังว่าง

            ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ตีรวนขึ้นมาทำให้เตนล์ใช้มือจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความอึดอัดจนเส้นเลือดขึ้นหลังมือเป็นเส้น

            “ไม่เกร็งสิ นี่เราเพิ่งจะเริ่มเองนะ” ยองโฮละจากการเล่นสนุกด้านล่าง ผละขึ้นมาปลอบขวัญเด็กที่เริ่มขวัญเสีย

            สภาพของเตนล์ตอนนี้ ยิ่งทำให้ยองโฮต้องใช้ความอดทนอย่างมากที่จะไม่เผลอรุนแรงกับอีกฝ่าย

            ยิ่งเตนล์ดูน่ารังแกมากเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งปลุกสัญชาติญาณดิบในตัวยองโฮมากขึ้นเท่านั้น

            “อยากให้หยุดไหม” ยองโฮถาม พร้อมกับใช้มือสัมผัสไปยังกลุ่มผมสีดำของเพื่อน ฝ่ามือใหญ่ลูบไปมาก่อนจะปัดปอยผมที่เกะกะตรงหน้าผากให้พ้นทาง

            “นายก็รู้…เราทั้งคู่มากไกลเกินกว่าจะหยุด” เตนล์ตอบพร้อมกับเผลอเบือนสายตาหนีโดยอัตโนมัติ เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าจากยองโฮที่ส่งมา

            “งั้นทำต่อนะ”

            ทันทีที่ได้รับคำอนุญาตจากเจ้าตัว ยองโฮก็ก้มลงจูบปลอบขวัญ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเตนล์ เขาสัมผัสได้ว่าเตนล์กำลังกลัว เหมือนว่าเตนล์จะเป็นนักเรียนที่เรียนรู้ได้ค่อนข้างไว ถ้าเทียบกับครั้งแรก ครั้งที่สอง จนถึงครั้งนี้ เตนล์สามารถตอบโต้เกมจูบที่ยองโฮเป็นผู้ชักนำได้อย่างสมน้ำสมเนื้อและร้อนแรงไม่แพ้กัน

            มือของยองโฮเคลื่อนลงต่ำ จัดการปลดตะขอพร้อมรูดซิป กางเกงของเตนล์ ในขณะที่เจ้าตัวยังไม่รู้ตัว โดยที่ทั้งสอง ยังคลอเคลียแลกสัมผัสในเกมจูบอย่างไม่ห่าง  กระตุกเพียงนิดเดียว กางเกงขายาวของเตนล์ก็ร่นลงมากองอยู่ตรงสะโพก ออกแรงดึงเพิ่มอีกเพียงนิดหน่อยก็หลุดติดมือออกมา

            “ผอมลงอีกแล้วเหรอ กางเกงหลวมเชียว” ยองโฮถามชิดริมฝีปากที่เริ่มเจ่อของเพื่อน

            “สังเกตด้วยรึไง”

            “เผื่อจะไม่รู้นะ ไม่ว่านายทำอะไร ไม่เคยพ้นสายตาฉัน”

            ยองโฮไม่ปล่อยให้เสียเวลา ทันทีที่กำจัดกางเกงให้พ้นทางได้ เขาแกล้งใช้มือปัดผ่าน ส่วนที่เริ่มพองขยายจนเต็มกางเกงชั้นในของเตนล์

            “ไม่เอา อย่าแกล้งกันสิ” เตนล์ร้องขอ เมื่อเห็นสีหน้าที่ดูสนุกเหลือเกินของยองโฮหลังจากแกล้งเขาสำเร็จ

            “แล้วอยากให้ฉันทำอะไรล่ะหืม”  ยองโฮถามกลับอย่างเอ็นดู นานๆจะเห็นเตนล์ในเวลาแบบนี้ มันยิ่งดูทำให้น่าแกล้งเข้าไปใหญ่

            “ต้องการยองโฮ เตนล์ต้องการของยองโฮ”

            “ใจร้อน ก็รู้นี่ถ้าไม่เตรียมตัวก่อนนายจะเจ็บมาก” ยองโฮดุอย่างไม่จริงจัง ทั้งที่ใจจริงเขาก็ยินดียิ่งที่จะทำตามคำขอของเตนล์ แต่ถ้าทำแบบนั้น เตนล์คงจะเจ็บมาก

            เขาไม่อยากให้ครั้งแรกของเขากับเตนล์ต้องเป็นแบบนั้น

            ยองโฮถอดปราการชิ้นสุดท้ายออก พร้อมกับใช่ฝ่ามือสัมผัสเอ็นร้อนที่ขยายขนาดจนเต็มฝ่ามือของเขา มือใหญ่กำรอบก่อนที่จะเริ่มขยับขึ้นลงเป็นจังหวะโดยใช้หัวแม่มือกดเน้นที่ส่วนปลายที่เริ่มมีน้ำซึมออกมา

            “อึ้กก อ่า เร็วอีก” ทันทีที่ยองโฮเริ่มขยับมือ เตนล์ก็เผลอขอร้องอย่างลืมตัว

            ไม่เหมือนกัน มือของตัวเองกับมือของยองโฮเวลาสัมผัสตรงนั้น ความรู้สึกมันต่างกันอย่างสิ้นเชิง

            ความรู้สึกใกล้ถึงฝั่งฝัน ทำให้เตนล์เผลอกัดริมฝีปาก

            “อย่ากัดปากสิ เดี๋ยวปากเป็นแผลนะ รู้สึกยังไงก็ร้องออกมา” ยองโฮบอกกับเตนล์พร้อมกับเร่งมือขยับเป็นจังหวะเร็วขึ้นกว่าเดิม ไม่นานเตนล์ก็ปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของยองโฮ ยองโฮเอื้อมมือไม่หยิบทิชชู่ในลิ้นชักหัวเตียงมาเช็ดมือ ก่อนที่จะหยิบกระปุกวาสลีนออกมา

            “อันนี้คงจะพอแทนกันได้ พอดีว่าห้องเราไม่มีเจลหล่อลื่น ไม่คิดว่าจะได้ใช้”

            ยองโฮใช้นิ้วทั้งสาม ป้ายลงไปในกระปุกปิโตรเลียมเจลเพื่อใช้เป็นสารในการช่วยหล่อลื่น ดันนิ้วแรกเข้าไปยังช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมาก่อนของเตนล์

            “ไม่เกร็งนะครับ” เอ่ยอย่างปลอบขวัญเมื่อคนเก่งของเขาเริ่มเกร็งอีกแล้ว นิ้วของยองโฮเริ่มขยับให้ช่องทางปรับสภาพได้ ก่อนที่จะหมุนวนเพื่อนหาจุดที่ทำให้เตนล์รู้สึกดี

            “อ๊า ตรงนั้น ฮึ่ก” เตนล์ร้องเสียงหลงเมื่อจุดที่ไวต่อสัมผัสถูกกระตุ้น

            ยองโฮกดย้ำไปยังจุดเดิมสองสามครั้ง ก่อนที่จะเพิ่มนิ้วมือเข้าไปเป็นสามนิ้ว ผนังอุ่นร้อนตอดรัดสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามา เมื่อยองโฮเห็นว่าเตนล์น่าจะพร้อมแล้ว จึงรีบถอดกางเกงของตัวเอง พร้อมกับจ่ออาวุธเข้ากับปากทางของเตนล์

            ยองโฮแทรกกายเข้าไปอย่างยากลำบาก ช่องทางที่ไม่เคยถูกรุกรานแน่นและฝืด ข้างในบีบรัดจนรู้สึกเจ็บนิดๆ

            “เตนล์ ไม่เกร็งสิครับ ผ่อนคลายนะ มันแน่นมาก”

            “ฮึ่ก เจ็บ ยองโฮเตนล์เจ็บ” เตนล์รู้สึกเจ็บจนน้ำตาไหล ทันทีที่ยองโฮแทรกกายเข้ามา เขารู้สึกเจ็บเหมือนกับร่างกายถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

            ยองโฮใช้ฝ่ามือลูบไล้ไปยังสีข้าง และสัมผัสกับยอดอกเพื่อปลุกอารมณ์เตนล์อีกครั้ง เมื่อเตนล์คล้อยตามไม่เกร็งเท่าตอนแรกเขาก็สามารถเข้าไปอยู่ในร่างกายของเตนล์ได้อย่างสมบูรณ์

            “จะขยับแล้วนะ” ยองโฮบอกคนข้างล่างที่ยังหลับตาแน่น ก่อนที่จะค่อยๆเริ่มขยับเป็นจังหวะช้าๆ แต่เน้นทุกจังหวะในการณ์เคลื่อนไหวเข้าออก

            “อ่า เตนล์ มันดีมากเลยรู้ไหม” ยองโฮเผลอครางเสียงต่ำอย่างพึงพอใจ

            “ฮึ่ก ยองโฮ เร็วอีก ฉันอยากได้เร็วกว่านี้” เตนล์เอ่ยปากร้องขอ เมื่อความรู้สึกเจ็บปวดในครั้งแรก แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวกระสัน เตนล์รู้สึกว่าแค่นี้มันยังไม่พอ

            ยองโฮเร่งจังหวะในการซอยสะโพกเข้าออก เร่งจังหวะถี่เสียจนเตียงเริ่มสั่น แท่งเนื้อที่ครูดกับผนังร้อนของเตนล์ทำให้ยองโฮรู้สึกดีจนแทบบ้า เสียงครางของทั้งคู่ดังประสานกันก่อนที่จะพากันถึงจุดสูงสุดของอารมณ์